Monique van der Mije (1972)

Na een carrière in de levensmiddelenindustrie en de geboorte van haar zoon studeerde zij in 2009 af aan de Fotoacademie Amsterdam met het werk ‘A short search’ waar de grens tussen fotografie en film wordt opgezocht.

In 2016 bracht Monique heden en verleden samen in de serie ‘Dreamscapes’ waarin zij studio stillevens maakte met gekweekte natuur en levensmiddelen. Landschappen gebaseerd op de werkelijke natuur, maar geëvalueerd in het onderbewuste.

De beelden worden gevormd door onze traditie van natuurbeleving. Bestaat authenticiteit nog of is de gemaaktheid van ons landschap altijd voelbaar. En welke invloeden hebben menselijke/ industriële toevoegingen op de waarneming?

De studio stillevens zijn zorgvuldig opgebouwd en met haar kennis vanuit de levensmiddelentechnologie creëert zij beweging in de beelden. Naast de licht opstelling wordt er gebruik gemaakt van droge en vloeibare fases.
Sinds 2018 werkt Monique vanuit een atelier bij Ateliers BaZtille in Zoetermeer, daarnaast zij werkt ook graag op locatie om zo meer bij het gevoel van de omgeving te blijven.

Haar laatste serie ‘Can we see the forest for the trees?’ is een zachte aansporing na te denken over hoe wij met de aarde omgaan. De serie bestaat uit handgedrukte Cyanotypes, een techniek uit 1842, welke lang werd gebruikt voor het maken van kopieën van (vooral bouw) tekeningen. Hiervoor wordt er gebruik gemaakt van ijzerzouten en zonlicht. In de fotografie is dit een van de minst milieubelastende technieken. Deze afdrukken worden ook wel ‘blauwdrukken’ genoemd, een kopie van het origineel. Een kopie van het origineel dat we zo aan het vernietigen zijn?

Kun je verdwalen in de fotografische kunstwerken en je laten meevoeren, of dagen deze beelden juist uit om op een andere manier naar het levende experiment te kijken dat wij natuur noemen?